|
De Sint Pieter van Twijzel
De Sint Pieter van Twijzel
Sinds enige tijd wordt de oude kerk in Twijzel weer Petrus- of Pieterskerk genoemd. Waarom dat zo ineens? Het is toch gewoon de hervormde kerk!
Zeker, dat waren we zo gewend maar in de afgelopen jaren zijn de gereformeerde kerken en de hervormde kerk gefuseerd tot Protestantse Kerk in Nederland. En dat betekent dat de oude aanduidingen ‘hervormd’ en ‘gereformeerd’ verleden tijd zijn en dat dus de aloude hervormde en gereformeerde kerken op zoek moeten naar een nieuwe naam. Bij een flink aantal oude kerken is dat niet nodig omdat zij nog een middeleeuwse naam hebben: dat is ook het geval bij de oude dorpskerk van Twijzel.
De plek waar nu die kerk staat was tweeduizend jaar vóór Christus al een religieus centrum; pas 1200 na Christus werd de huidige kerk gebouwd met als patroon Sint Petrus. In die tijd behoorde Twijzel nog tot de parochie van Augustinusga. Dit feit schept wel eens verwarring: was/is de kerk van Twijzel nu aan Augustinus of aan Petrus toegewijd? We kunnen aannemen dat de parochie, waar Twijzel destijds onder viel, naar Augustinus was vernoemd, maar het kerkgebouw ter plaatse naar Petrus.
Dat laatste weten wij uit een levensbeschrijving over abt Sierd van Hallum. Toen deze goede man gestorven en begraven was, vonden er op zijn graf enkele genezingen plaats. In de beschrijving ervan komt de volgende passage voor: “Een zekere vrouw uit Twijzel, Luidgardis geheten, van de kerk van Sint Pieter, die gedurende een half jaar de vingers van haar hand niet kon strekken, is op 25 juli bij het graf van vader Siardus aan haar hand genezen.” Het boek over abt Sierd of Siardus stamt uit 1245. In die tijd was de kerk van Twijzel dus al bekend als de Petruskerk oftewel de Sint Pieter van Twijzel.
|
