Hervormde en Gereformeerde kerk Twijzel
Bij wijze van (s)preken
- bij een logo:
De ezel is in de Bijbel een zeer populair dier.
In deze twee citaten uit het boek van de Uittocht, bijvoorbeeld:
.
- 'Zes dagen moet je werken, maar op de zevende dag mag je rusten.
Ook je os en je ezel mogen dan rusten. Laat ze maar even uitblazen'.
- 'Als je een verdwaalde ezel tegenkomt, moet je hem terugbrengen, ook als hij van je vijand is.
Zie je een ezel van je vijand bezwijken onder zijn last, dan moet je hem niet in de steek laten;
je moet hem te hulp schieten'.
.
Vanwaar deze populariteit?
Omdat de ezel door zijn eeuwenlange gesjouw hét symbool is geworden, niet van domheid zoals bij ons, maar van deemoed.
Deemoed is een woord van lang geleden. Het betekent: moed om te dienen.
Zoals hoogmoed een mens hoog in de lucht steekt, en overmoed té hoog, zo zet deemoed de mens en de ezel weer met twee benen of met vier poten op de grond: tussen de andere levende wezens in.
Daarom zomaar een versje van Hanna Lam over de ezel:
.
Aan het einde van het Oude Testament
staat een ezeltje te wachten op de vrachten
die het dragen zal en nog niet kent.
.
En het vraagt aan ieder die het weten kan
welke meester het zal dragen maar zijn vragen
blijven vragen, niemand weet ervan.
.
En het heeft zijn koper al zo lang verwacht
die het in zijn dienst zal stellen en vertellen
waar hij heen moet gaan of wil gebracht.
.
Maar omdat er paarden en kamelen zijn
die de trotse mensen dragen alle dagen,
moet het wachten en geduldig zijn.
.
.
Uitleg bij "Bij wijze van (s)preken".
| Webbeheerder ds. Eddy Zijlstra. |  |
terug