Alexej von Jawlensky, 1864 Torschok (Rusland) - 1941 (Wiesbaden)
Lezing met dia’s en muziek door ds Ivo de Jong
Maandagavond 10 maart 20.00 in het Lokaal bij de Petruskerk

25 jaar geleden kwam ik thuis met een poster die nu voor op ons veertigdagenboekje staat. Mijn zoon Jop was toen 4 en riep: “O maar dat is God!” Toen ik vroeg waarom hij dat vond zei hij: “Die hele grote lieve ogen”.
Het vroege werk van de in Rusland geboren en in 1941 in Duitsland gestorven schilder Alexej von Jawlensky is het meest bekend. Hij was leerling van de naturalistische schilder Ilya Repin. Jawlensky heeft naam gemaakt als oprichter en schilder van Blaue Reiter met onder mee Franz Marc, Kandinsky en Marianne von Werefkin (nu een expositie in Zwolle). Wat hij daarna schilderde, wordt pas de laatste jaren naar waarde geschat. Vanavond en in ons boekje gaat het om dat latere werk (1920 - 1940). In deze periode volgde Jawlensky meer zijn eigen weg, geïnspireerd door de eigen wortels (iconen) en raakte hij steeds verder van stromingen verwijderd.
Zijn werk is vooral te waarderen wanneer ze in zijn biografie geplaatst worden en in de volgorde van ontstaan. Het is zogenaamde seriële kunst. Jawlensky zocht zijn hele leven naar het gezicht achter je masker. Hij heeft er honderden geschilderd.
Hij geloofde dat hoe dichter bij jezelf komt, des te dichterbij je medemensen en zo nader tot God komt. Voorop kijkt het gelaat nog met wijd open ogen. In latere doeken zijn de ogen naar binnen gekeerd en geloken - als in een gebed. 

Gezicht van Licht
Stralende zonderling
Vuur vol verandering                   
Tegenwicht

Ogen gedicht
Ontwaar de duisternis
Inzien wat binnen is
Zacht verlicht

Kinderen van
Een in een eeuwigheid
Engelen in de tijd
Vrouw en man. 

Ivo de Jong